« Terug naar website

19:43 17-10-2005

michiel

Hallo allemaal,
Ik ben een student in het sint theresia instituut in deinze (belgië en ikben op zoek naar informatie over de hulverlening van mensen die te maken hebben met een persoonlijkheidsstoornis of borderline. Ik heb namelijk een eindwerk die handeld over dat onderwerp. Iedereen die mij daarbij kan helpen, alle info is van harte welkom.
Ik wens je nog veel succes en sterkte allemaal
Groetjes Michiel

11:52 15-10-2005

Adrienne

Hallo beheerder!
Ik ben Adrienne en vind dat je een prachtige site hebt, leuke layout(vooral die kleuren)!!
Groetjes van mij...

Mate for cars: Mate for cars

16:54 09-10-2005

Tamara

ik ben een meisje van bijna 17jaar,
ik verblijf in een voorziening maar ik zit al vanaf men 2jaar in een instelling!
ik heb n,iet alleen een hechtingsstoornis.
maar in de jaren dat ik me eigelijk moest hechten aan men ouders heb ik doorgebracht in een instellingn
telkens dat ik me dan weer hechtte aan een opvoedster bijv.
moest ik weeral verhuizen,
ik heb bijna noit anders gedaan dan te moeten verhuizen!
dit weekend heb ik het uitgemaakt met men vriendje waarmee ik al 1jaar en 2maande een verkering had!
naar het schijnt heb ik dat gedaan omdat ik schrik had om hem te verliezen en dat ik te veel van hem hield!
ik iwl echt uit deze probelemen komen want ik voel me erg schuldig tegenover hem
hij lijd hier nu ook onder natuurlijk!!!
hij zegt tegen me dat hij met mij in relatiethrapie wil gaan,
maar ik wil dat niet!
maar ik zou wel raad willen van hoe ik dit moet aanpakken!
ik bedank jullie alvast!!!

14:23 01-10-2005

wiske

Hallo.

Ik ben een meid van 22 jaar.Ik ben geadopeert uit sri-lanka toen ik 2 maanden was.
Ik heb er eigenlijk nooit last van gehad,maar sinds de afgelopen maanden heb ik er heel veel last van.Ik vind het zo onbegrijpelijk hoe een moeder haar eigen kind kan afstaan,ongeacht de situatie.En daarbij had mijn moeder geen eens de zekerheid dat ik in goede handen terecht zou komen.Ik denk dat ze me puur uit egoisme heeft weggeven,omdat ik haar anders "in de weg zou zitten". Ik voel me waardeloos puur vanwege dat mijn moeder mij heeft afgestaan.
De pijn is soms onverdragelijk.Dan vlucht ik in drank,drugs of automutilatie.
De toekomst voelt als een berg die ik telkens maar vooruit moet blijven duwen.
Ik wil me zo graag binden aan een lieve jongen,daarmee trouwen en kinderen mee krijgen.
Maar elke keer als ik een lieve jongen heb gevonden dan benauwd me dat en verbreek ik het contact.We enige wereld waarin ik me thuis en geliefd voel,is mijn stage met ouderen.
Ouderen die laten me voelen dat ze blij met me zijn,opmerkingen zoals: Kijk je uit onderweg,en wanneer zie je weer ,laten me stralen en geven me kippevel.
Ik voel me geliefd door hen,het is alsof ze onvoorwaardelijk van me houden.
Waarom kon mijn moeder dat niet? Waarom hield ze me niet?? Misschien was ik arm geweest,maar had ik me wel compleet gevoeld. En nu is de vraag of ik me ooit thuis zal voelen in deze wereld,en ooit tevreden zal zijn met mezelf.

15:04 29-09-2005

sonja

sterkte allemaal

17:57 27-09-2005

charlotte

wat is precies een hechtingsstoornis? kan iemand mij dit uitleggen?

groetjes

21:19 07-09-2005

anoniem

hallo hennie, ik vind het zo erg voor tim en voor jullie, ik heb zelf ook 4 maanden in eikenstrein gezeten, dit kwamdoor mijzelf. Ik weet wie tim is.. en ik vind het egt heel erg..maar het is nu al weer een hele tijd geleden en ik ben heel benieuwd hoe het is afgelopen..
Groetjes

11:45 25-08-2005

Maria

Allereerst wil ik jullie complimenteren over deze geweldige website. Hij zal vast en zeker een grote steun zijn voor veel ouders en ook zeker voor kinderen die aan een hechtingsstoornis lijden, maar ook voor de andere kinderen uit het gezin die deze stoornis niet hebben, maar er wel onder lijden.
Wat ik ook erg goed vind, zijn de tips voor hulpverleners. Maar al te vaak zie je dat zij zichzelf TE belangrijk vinden en zelf wel even zullen beslissen over het kind. De ouders worden zo vaak ergens buiten gehouden of in het ongelijk gezet. En dat, terwijl de ouders het kind kennen als geen ander. Misschien is dit ook nog een goede tip voor de hulpverleners:
Jullie zijn er om mensen te helpen. Daar hebben jullie voor gekozen en gestudeerd. Laat jullie status of titel, of liever gezegd EGO dan liever niet AL TE belangrijk zijn en zet het wat opzij. Dat komt de ouders, het kind, maar vooral ook jezelf, zeker ten goede. Ik hoop dat de hulpverleners hier iets mee doen.

11:00 21-08-2005

An

Ik weet ni goe hoe ik me moet uitdrukken, ben 22 jaar en heb emotioneel al wat meegemaakt,waaronder pesterijen,scheiding van ouders met gevolgen,vernederingen van 2de vrouw van mijn vader,slechte vriend...Maar ondanks alles heb ik nu een lieve vriend,wil terug gaan studeren en ga ook samenwonen,na 4 jaar alleen gewoond te hebben. In verband met de studie die ik ga volgen wordt er de eerste les over borderline gesproken,ik wist niet wat dat was,dus ging op zoek naar de betekenis ervan. Ik kreeg een raar gevoel over me heen toen ik de symptomen las en vraag me eigelijk af of in de toekomst je er ni aan kunt werken dat die punten niet meer zo aanwezig zijn. Gelijk op mijn 14jaar deed ik mezelf lichamelijk pijn,omdat ik mezelf de schuld gaf aan vele dingen en mezelf steeds al wilde straffen,ook heb ik van mijn 14jaar tot mijn 18jaar met 2 gezichten gelopen,vanaf mijn 18 tot nu heb ik veel kortstondige relaties gehad en snel achter elkaar,bang om alleen te zijn misschien? Ook heb ik al veel te horen gekregen dat ik zwart-wit zien,en moet leren ook eens grijs te zien. Wil dit dan zeggen dat ik ook een vorm van borderline heb? Ik heb al psychologische gesprekken ondergaan en ben op mijn 18jaar opgenomen, omdat ik helemaal op was,maar door een sterk karakter uiteindelijk heb ik me snel herpakken. Nu zie ik eindelijk alles positief, ga ni meer uit en drink me niet meer ladderzat om alles te vergeten. Nee, wil vooruit, maar ontdek nu pas mezelf. Kan ik de studie, gezinswetenschappen, volgen en mijn ervaringen van mijn jeugd op de juiste manier overbrengen als ik in de sociale sector terecht kom. Ik zit met een heleboel vragen,maar weet dat ik sterk genoeg ben en aan mijn toekomst wil werken...maar ben ergens bang...
Weet ook niet of ik hier wel terecht kan met die vragen .

14:28 22-07-2005

fabienne

help me. MIjn zoon ging maanden zogezegd werken maar zat op cafe of op plaatsen die hij me niet vertelde tot midden in de nacht. Hij is 16 jaar. Nu is hij van thuis weggelopen en is hij bij de grootouders ingetrokken waar hij dood verwend wordt en mag uitgaan.Bijzondere jeugdzorg is met het geval bezig maar ik sta hier zo machteloos . Ik zou mijn zoon thuis willen en mijn zoon verder opvoeden mett waarden en normen die ik thuis ook leerde.Heeft iemand hier ervaring mee?

08:44 15-07-2005

Wat Nu? vzw

Meer informatie over de studiedag is te vinden op de pagina's van Wat Nu? vzw. Voor zover wij weten bestaat er nog geen literatuur over dit onderwerp. Vandaar dat zo'n studiedag noodzakelijk is.
In West-Vlaanderen is er nog geen praatgroep... Jammer genoeg is Wat Nu? nu al meer dan 15 jaar de enige groep in Vlaanderen die zich met deze problematiek bezig houdt.

Wat Nu? vzw
http://www.hechtingsstoornis.org

15:58 13-07-2005

Karina

Hallo, weet er iemand of er in West-Vlaanderen een praatgroep of zelfhulpgroep bestaat ontrent Borderline? Als ouder van een adolescent met deze problematiek zou ik graag met lotgenoten van gedachten wisselen. Ik ben ook erg geïnteresseerd in de lezing :\" liegen en bedriegen\" van begin september, jammer dat het zo ver is. Is er hierover literatuur te vinden?

13:30 12-07-2005

Mariette

Hallo,

Ik worstel met een heel groot probleem. Ik ben getrouwd en heb 3 dochters. De jongste is mijn eigen vlees en bloed, de oudste twee zijn van mijn man. Hun biologische moeder is overleden toen zij 8 en 10 jaar oud waren. De oudste van de twee, Simone, is nu 17, en ik ken haar vanaf haar 12e jaar. Zo lang ik haar ken zijn er al problemen. Mijn man vertelt dat er daarvoor ook altijd al problemen waren. We hebben een lang traject van hulpverlening achter de rug, eerst maatschappelijk werk, daarna jeugdzorg en GGZ. Bij de laatste volgt Simone nu een traject van rouwverwerking in een praatgroep met leeftijdsgenoten. Volgens de GGZ gaat dit goed. Echter, thuis is daar niets van te merken.
Simone is altijd opstandig en verbaal aggressief. Zij accepteerd geen gezag, en zeker niet van mij. Ze doet meestal wat ze zelf wil. Ze liegt en pikt (maar gelukkig alleen thuis). Ze heeft geen enkel goed contact, en is panisch voor lijfelijk contact. Oogcontact heeft ze ook nooit. Zelf ben ik via Internet op zoek naar antwoorden, want niets lijkt te helpen. Ik heb ooit gedacht dat er sprake was van ODD (oppositioneel opstandig gedrag), maar nu twijfel ik toch. Ook denk ik steeds vaker dat er wellicht sprake is van hechtingsproblematiek, maar vind dat ook wel weer vreemd, omdat ze al 10 was toen haar moeder overleed. Misschien heeft ze met haar moeder ook geen goede hechting gehad, maar daar kom ik natuurlijk nooit achter. Met haar vader is de band ook niet goed. Zij hebben allebei een nogal heftig temperament, en dat gaat behoorlijk tegen elkaar in. De andere 2 dochters hebben ook veel ellende van het gedrag van Simone, en eigenlijkis de situatie onhoudbaar.
Waar ik eigenlijk nu antwoord op zoek is de vraag of je door het verlies van je moeder op 10 jarige leeftijd ook een hechtingsstoornis kan krijgen????

12:11 30-06-2005

Rita Hendriks-Wouda

Reactie op het bericht van:02-06-2005

Beste Jennifer Renfurm,

De informatie over de lezing die is gehouden is in Alkmaar, door mevrouw Thoomes-Vreugdenhil, is te bestellen via de algemene landelijke vereniging De Knoop.

Over de drie verschillende behandelingsvormen voor hechtingsproblematiek is de brochure B 5 uitgebracht.
Inhoud;
* differentiatherapie voor kinderen
* fasetherapie voor kinderen en jongeren
* basistherapie voor volwassenen
de brochure B 5 kun je dan ook bestellen via een bestellijst die je kunt vinden op de website: www.deknoop.org en op het forum: www.hechtingstoornis.nl

Rita.

12:03 30-06-2005

Rita Hendriks-Wouda

De algemene landelijke vereniging De Knoop, organiseert op 8 november 2005 een landelijke themabijeenkomst.

Mevrouw drs. N. van Rooij-Merkx zal een lezing verzorgen met als titel:
Aanpak en verbetering van hechtingsproblematiek vanaf de babytijd.

Voor een vroege aanpak is een snelle ontdekking noodzakelijk. Baby’s zijn nog erg puur en direct in hun lichaams-reageren. Door het observeren van een baby en de interactie tussen ouders / verzorgers en kleine kinderen, en het hierin op de juiste wijze begeleiden, kan veel latere ellende voorkomen worden.

Een groot aantal kinderen die later probleemgedrag vertonen zoals ADHD, hebben dit gedrag ontwikkeld vanuit een hechtingsprobleem. Dit heeft gevolgen voor het karakter en de neurologische ontwikkeling. Aangezien het brein tot op hoge leeftijd plastisch blijft, en het karakter via bewust-wording kan ont-leren, blijven ook op latere leeftijd mogelijkheden open tot verbetering. Het zal duidelijk zijn dat de weg naar herstel langer en pijnlijker is, naarmate de persoon ouder wordt.
Mevr. Van Rooij-Merkx pleit dan ook voor een vroege aanpak, waarvan het mogelijk is deze al te beginnen op het consultatiebureau.
Vanuit de kennis over trauma’s is het bekend dat het doorwerken en de gevolgen van een trauma meer afhankelijk zijn van de opvang in de tijd erna, dan van het trauma zelf.

‘De Knoop’ is een algemene landelijke vereniging voor ouders/verzorgers van kinderen en
(jong-)volwassenen met hechtingsstoornissen/(GBS).

Nadere informatie over de landelijke themabijeenkomst wijze van aanmelding plaatsen wij binnenkort op onze website: www.deknoop.org / forum: www.hechtingsstoornis.nl

Berichten: 136 t/m 150 van de 227.
Aantal pagina's: 16
Nieuwer7 8 9 [10] 11 12 13Ouder

Gratis gastenboek van MyGB.nl