« Terug naar website

22:47 08-03-2006

anoniem

Het gaat om zéér ernstige verwaarlozing. Bij ernstige verwaarlozing zijn er kinderen bij wie de groei stagneert, dus logisch ook de groei van de hoofdomvang. De hersenen ontwikkelen zich ook onder invloed van diverse compexe factoren, en leggen verschillende verbindingen aan. Een kind dat nooit de kans krijgt om die verbindingen aan te leggen, omdat het simpelweg geïsoleerd wordt, heeft logischerwijze een grotere kans kleinere hersens te hebben. Welke invloed dit precies heeft kan in dit stadium van de wetenschap nooit exact bekend zijn.

16:08 20-02-2006

Ilse Vandenbroeck

In januari 2005 is de VRT-één gestart met de opnames van een nieuwe reeks van "Het Leven Zoals Het Is". In navolging van de reeks over fertiliteitsproblematiek heeft men nu geopteerd voor adoptie als thema. "Het Leven Zoals Het Is" is een kwaliteitslabel van VRT. Het wil via de verhalen van mensen die we op verschillende tijdstippen volgen de evolutie tonen van aanpassingen en veranderingen in het leven. Nu hebben we voor het thema van adoptie gekozen. "Het Leven Zoals Het Is : Adoptie" zal adoptie in een zo ruim mogelijke context plaatsen. D.w.z. dat we zowel adoptiefouders zullen volgen die op het punt staan te adopteren (de voorbereidingscursus, de screening, de toewijzing, de overdracht van het kindje), als adoptiegezinnen met jonge kinderen en ook gezinnen met tieners of volwassen geadopteerden. Bij de oudere kinderen en volwassenen zal hun zoektocht centraal staan. We willen het onderwerp 'adoptie' in al zijn aspecten benaderen, en een genuanceerd beeld tonen met de nodige sereniteit, en met respect voor de privacy. We vermijden sensatie, maar willen de kijker graag op een open en betrokken manier de verwachtingen, moeilijkheden, blije momenten , kortom alle emoties tonen die bij een adoptie komen kijken. We zijn nu nog specifiek op zoek naar getuigenissen van grotere adoptiekinderen en hun ouders waarbij het momenteel allemaal niet zo vlot verloopt. Waar er problemen zijn rond adoptie, vragen rijzen rond roots, rond afhankelijkheid, streven naar zelfstandigheid, de band tussen ouders en kinderen lossen. Ook dat hoort in onze reeks thuis, ook die evolutie willen we tonen. Als u er voor openstaat om uw verhaal te vertellen, dan kan dat enkel vanuit Uw eigen beweging. Er zal eerst een vrijblijvend gesprek gevoerd worden. Dus ook wie twijfelt mag gerust een seintje geven.
U kan ons bereiken op deze manier: Dit kan per mail naar :
[email protected]
Of per telefoon :02/741 40 51
Met vriendelijke groeten,
Ilse Van den Broeck

15:01 13-02-2006

Wat Nu? vzw

Moeten we dan zeggen: de schedel met de hersenen zijn, bij gelijke leeftijd kleiner bij het verwaarloosde kind. Normaal gezien zouden ze even groot moeten zijn . Je begrijpt maar al te goed wat de bedoeling is... Ik stel de bevindingen van wetenschappers, onderzoekers niet in vraag. Ik ga er van uit dat Dr. P. Adriaaenssens en Dr.B. Perry het toch wel beter kunnen weten,.

21:17 12-02-2006

dieter

Het gaat toch niet om de hersenen alleen?? De omtrek van het ene hoofd is véél kleiner dan de omtrek v an het andere hoofd, dus zijn de hersenen sowieso kleiner, hé! De hersens passen toch perfect in de schedelomtrek, zowel op de eerste als op de tweede foto.
De hersenen kan men pas met elkaar vergelijken als we spreken over één en dezelfde schedelomtrek (en dus en één en dezelfde schaal op de foto)! Nee, ik ben helemaal niet overtuigd, zenne...

00:19 02-02-2006

Wat Nu? vzw

Dat is het nu juist: de leeftijd is gelijk, de hersenen zijn kleiner omwille van de verwaarlozing! Was er geen verwaarlozing geweest waren de hersenen even groot geweest! Het heeft dus NIETS te maken met het feit dat de ene foto groter of kleiner zou zijn. De hersenen zijn minder ontwikkeld en daardoor kleiner!

23:02 01-02-2006

dieter

De scans zijn toch niet overtuigend, hoor. Om te beginnen is er al een verschil tussen de grootte van de beide foto's. Als die foto van het kind mét hechtingsstoornis even groot zou zijn als die foto van het "gezonde" kind, zouden er misschien niet eens verschillen zijn! En dat de hersenen smaller zouden zijn, kan toch ook niet kloppen, precies omdat die foto kleiner is! Dat is appels met peren vergelijken!

14:30 30-01-2006

Wat Nu? vzw

De gevolgen van hechtingsstoornis zijn wel degelijk zichtbaar op een CT scan.
zie http://home.tiscali.be/wat.nu/scan.html

07:25 29-01-2006

anoniem

Ik zie dat het gaat om de omgevingsfactoren die invloed hebben op het brein, mijn excuses voor mijn reactie.

07:20 29-01-2006

anoniem

Lotte, mag ik vragen hoe oud je bent?
Op dertien jaar kunnen ze geen borderline constateren, dat komt omdat iemands persoonlijkheidsontwikkeling vast ligt rond het 25ste jaar. Vanaf je 13de heb je nog vele stappen te ondernemen in je leven.

P.s. autisme kun je misschien meten via een scan, maar een hechtingsstoornis is niet aangeboren en niet een neurologisch probleem. ALs het is aangeboren is het autisme.

10:21 24-01-2006

Wat Nu? vzw

Deze techniek is nog zeer nieuw en is nog in een experimenteel stadium. Voor een courant onderzoek wordt dit in Vlaanderen nog niet toegepast en nog zeer veel artsen weten zelfs het bestaan er van nog niet! Het wordt wel al (soms) toegepast in Leuven. Meer informatie hierover is te lezen op de webpagina van Wat Nu? Faq, punt 11. (nog in het Engels) http:www.hechtingsstoornis.org

22:21 23-01-2006

johanna

Is het werkelijk zo dat de diagnose hechtingsstoornis kan gesteld worden aan de hand van een hersenscan? Ik lees dit bij de FAQ (vraag 5). Zelf heb ik een (biologisch) kind die kenmerken vertoont van ADHD en/of autisme. Eerste diagnose : autisme; tweede diagnose : adhd; derde diagnose : hechtingsstoornis. Wat moet ik nu nog geloven?? Als het echt zo is dat een hersenscan dit kan aantonen, waarom heeft niemand me dit dan ooit gezegd!? (En ja, ons kind is verschillende keren gescand!)

14:09 23-01-2006

Lotte

ik weet zeker dat een vriendin van mij borderline heeft want van de negen kenmerken heeft ze er ook 9. haar ouders en zijzelf willen dat absoluut niet. ze word al sinds de basisschool gepest en nu is dat veel minder maar ze is soms zo grof dat je bijna zou willen dat ze gewoon dood is. dat seggen mensen ook heel vaak tegen haar en ze schelt haar moeder ook uit enzo. ze is pas 13 en ze is toen ze klein was wel langdurig getest op adhd en autisme alleen dat had ze niet. soms doet ze zo extreem aardig alsof je haar beste vriendin bent en de dag daarna zegt zxe de ergste dingen. ik kan hiermee niet naar de ouders gaan want die geloven me nooit en het is natuurlijk ook haar probleem maar ze verpest van heel veel mensen het leven. ze word ook steeds erger, ze is nu 13 en waarschijnlijk blijft ze sitten. het sou denk ik het beste sijn als ze naar een speciale school zou gaan want zo perpest ze het leven van haarzelf en haar familie. wat kan ik doen om te zorgen dat er stappen ondernomen worden??!

20:07 21-01-2006

Wat Nu? vzw

Het klopt dat er in Vlaanderen zeer weinig therapeuten zijn die effectieve hulp kunnen bieden, maar er zijn er wel degelijk. Jammer dat U Uw e-mailadres niet heeft opgegeven. Anders zou ik U kunnen verwijzen naar die mensen die effectief kunnen helpen...

18:01 21-01-2006

Laurie

Op de site lees ik de kenmerken en alle bijhorende van hechtingsstoornis, maar ik vind weinig terug over de hulpverlening. WAAR moeten we terecht? Wie zijn de psychiaters die gespecialiseerd zijn in hechtingsstoornis? Bestaat er wel therapie die effectief iets aan het probleem kan verhelpen?
Mijn dochter is een aantal keer in therapie geweest. Ik heb zelf aangehaald dat ik overtuigd ben dat zij een hechtingsstoornis heeft, maar ofwel kenden ze het niet ofwel waren ze (na enkele gesprekken met haar) van mening dat ik meer met therapie gebaat zou zijn dan mijn kind.

08:54 19-01-2006

Wat Nu?

Symposium: "Omgaan met verwaarloosde adoptiekinderen. Wetenschap en Praktijk." op 9 juni 2006 aan de Universiteit van Utrecht (NL).
Meer informatie hier: http://research.fss.uu.nl/nietgen/adoptie_uni.htm

Berichten: 106 t/m 120 van de 227.
Aantal pagina's: 16
Nieuwer5 6 7 [8] 9 10 11Ouder

Gratis gastenboek van MyGB.nl